kaalslag

 Mijn tuin is een jungle die ik niet meer kan beheersen met de weinige energie die ik heb en mijn klachten. Vorig jaar daalde een vrijwillige tuinman bij me, maar die bleek een ongeleid projektiel die ook nog eens rare psychologische spelletjes begon te spelen, zodat ik hem de deur moest wijzen. Een van de onaffe projekten was de woekerende  klimop verwijderen/intomen. Dat zou met de  eigenaren van aangrenzende garages en hem gezamelijk georganiseerd worden. Tuinman exit en buurman besloot te verhuizen dus klimop kon lekker door verwilderen.

Ik liet het maar zo. Eén van de garage eigenaren stond van de week voor de deur of het goed was(!) dat hij zelf korte metten met de klimop zou maken, een andere buurman/garagebezitter zou helpen al het afval af te voeren naar de stort. Enfin de brave man heeft twee dagen lang een paar uur gesnoeid en geknipt dat het een lieve lust was en nu is 70% omgetoverd in een paar manshoge bergen snoeiafval. Als het goed is wordt dat vandaag weggehaald en de rest nog afgemaakt. De heren hebben er zelf baat bij, omdat hun garages niet meer overwoekert worden, maar ze doen het wel vrijwillig en voor niks. Daar ben ik heel dankbaar voor. De tuin is stukken lichter en  mij geeft dat een licht gevoel in deze donkere dagen.