Zo maar een dag

Weer nodigde het weer niet uit om voor de lol er op uit te gaan, dus hield ik het bij wat simpele hh klusjes tot CRISP kwam en ik razend snel de boodschappen kon opbergen in de schone en ruime koeling en de ijsvrije vriezer.

Broer kwam gezellig langs en verder rommelde ik wat op de pc. Een gewone dag, maar wel prettig.

Heel veel ijs!

Nee, geen elfstedentocht of zo, maar mijn vriezer. Onlangs had ik de deur niet goed dichtgedaan en prompt werd ik afgestraft met enorme ijsvorming. Hij moest dus ontdooid en geschoond, ik hoopte op vorst, dan kun je je voorraad straffeloos buiten zetten, maar nee. Nu was de hulp er en ik heb een stoomreiniger. Zij deed de kast zelf, ik de laden en ik heb weer een goed sluitende en funktionele vriezer. Zo'n klus is me eigenlijk te veel, maar met hulp was het redelijk snel gebeurt. Pak (ijs) van mijn hart!

De rest van de dag deed ik het rustig aan. Buiten, op een korte zonnige episode na, koud en grijs. Binnen warm en plezant. Goed zo!

Gaan met de banaan

Gisteren de koelkast schoongemaakt. Meestal doe ik dat in etappes, maar ik had de geest en deed de klus in één ruk. Kan maar klaar zijn, nietwaar. Woensdagochtend komt CRISP weer een hoop verse spullen brengen, dan is ruimte en overzicht wel zo fijn. Voorlopig mijd ik drukkere plekken nog graag, zeker gezien de oprukkende Omikron. Ook kreeg ik nog bezoek van de voormalige zwerver. Hij was verbaal zeer aanwezig, maar bond in nadat ik aangaf daar niet op te zitten wachten. Hij houdt wel rekening met mij als ik het duidelijk zeg.

Er kwam meer uit mijn handen dan verwacht. Vandaag de hulp en ik heb ook zo mijn klusjes. Best zin in!

Het mag. Moet dus niet…

Ja hoor, de winkels enzo weer open en prompt kun je over de hoofden lopen in de winkelstraten. Als een roedel uitgehongerde wolven die losgelaten worden in een dierentuin. Ik zag het aankomen en velen met mij, maar de mensen die zich niet konden inhouden waren er volop. Gezond verstand is dan ver te zoeken... het mag toch? Ja het mag, maar je solliciteert zo naar een volgende lockdown en terwijl de besmettingsetallen heftig oplopen, nemen velen geen verantwoordelijkheid voor zichzelf en anderen. Zijn er zo weinig mensen die nadenken? Je moet niets riskeren, dat is je eigen beslissing. Kleuters volop in Nederland, kennelijk. Ik bleef dus thuis.

Het model dat niet past

Er is een goede tv-docu in 4 delen, Reference Man, die eindelijk ingaat op een groot probleem waar ik al jaren- en jarenlang op attent ben, maar dat tot nu toe nauwelijks aandacht kreeg. Het gaat erom dat onze maatschap[pij in alles is afgestemd op een standaard mens, nl een man van in de dertig. Jawel, vrouwen en andere leeftijdsgroepen worden totaal niet gezien. Het ergste vind ik dat onze geneeskunde hier ook op afgestemd is. De remedies, de protocollen, de medicatie en vooral ook de zwaarte van medicatie.

Ik gebruik vaak het voorbeeld van een sumoworstelaar versus een klein chinees vrouwtje met gebonden voetjes. Het is iedereen zonneklaar dat deze twee verschillen als dag en nacht en toch wordt op hen dezelfde medicatie losgelaten, en meestal ook nog in dezelfde dosering. Dat moet toch anders? In het programma wordt dit heel duidelijk uitgelegd en dan blijkt dat het vaak tot onnodige sterfte te leiden. Ook op de werkvloer en vele andere aspecten van onze samenleving is die (blanke) man van dertig de maatstaf. Meubels, werkgerelateerde veiligheidseisen, temperatuur etcetera, allemaal niet afgestemd op de werkelijkheid, maar op die denkbeeldige voorbeeld man. Vandaar dat velen tegen problemen aanlopen die onnodig zopuden zijn als er meer aan alle mensen werd gedacht. Het wordt hoog tijd dat er meer toegepaste mogelijheden komen op vele gebieden , de medische wereld als eerste, graag!

En voort

Op dit moment is er weinig verandering in de omstandigheden. Ik leef nogal geisoleerd en ben mezelf nog steeds aan het resetten qua ritme en leefstijl. Anders vanwege het gat dat Koekie achterliet en nog niet "gewoon" is, en dat om nieuwe invullingen vraagt. Nieuwe gezonde routines oppakken en inbouwen, kost tijd en gewenning.

Maar het gaat goed. Ik ben een tamelijk blij ei, nog steeds. Broer is ook bezig, hij volgt het Lijfstijl programma en valt al aanzienlijk af. We doen het niet samen , maar besloten onafhankelijk van elkaar tot veranderingen, ieder op zijn/haar eigen wijze. Geen nieuwjaarsvoornemens maar gewoon een herijking omdat dat prettiger voelt. Wel grappig dat we beiden tot een update besloten.

Tulpen

Er staat een prachtige bos tulpen op tafel, want Broer G kwam langs en bracht ze mee.

Even een beetje lentegevoel. Mooi, want buiten waaien vooral virussen rond en is het nog koud genoeg om niet te scooten als het niet nodig is. In huis rustig rommelen met pc en hh klusjes en verder geen nieuws dan dat het goed gaat hier. Nog een beetje kaal in huis, maar het begint te schikken in de nieuwe ordening.

Rijk en arm

Er is een behoorlijke inflatie en de AOW wordt niet gecompenseerd... logies toch. Die oudjes verstoppen de gezondheidszorg en dragen niks meer bij dan besmettingen en zorgkosten. Nou ja, eerlijk delen doen we toch al niet.

Toch voel ik me rijk, misschien omdat ik al heel wat jaren van een minimum rondkom en dat goed beheers. En omdat ik met weinig tevreden ben, niet hecht aan status of meedoen met wat velen normaal zijn gaan vinden. Jaren maakte ik begrotingen en was er nogal mee bezig, maar ik wilde helemaal niet zo focussen op geld. Sinds een aantal jaren doe ik niet meer aan dat budget beheer, en omdat ik al een gezond uitgave patroon heb, kom ik altijd uit en spaar zelfs. Mooi, goed genoeg om me geen zorgen te maken en er zo min mogelijk mee bezig te zijn. Af en toe een blik op de stand van de rekeningen is genoeg. Natuurlijk is meer ruimte niet onaardig, maar heel belangrijk is het niet voor me. Lekker puh! Je rijk voelen heeft meer te doen met tevredenheid en kijken naar wat kan. Er zijn veel mensen op de wereld die het slechter hebben.

Nieuwe ritmes

Poes Teigetje heeft het nu helemaal door: zij is doorgeschoven naar de eerste plek in huis. Ze komt steeds meer op schoot, gaat naast me op de bank zitten( ze is kleiner, dus neemt minder plek in). Ze is veel rustiger en minder veeleisend dan Koekie was, dus voor mij is het nog erg rustig in huis, maar ook dat begint wat te wennen. Het is nu een week geleden dat Koekie de Regenboogbrug over ging.

Mijn hulp was er, dus weer een schoon bed en huis, ook zij begreep goed hoe het me verdriet doet Koek te moeten missen. Ze zag onze interactie en vond die ook heel bijzonder. Verder rommelde ik veel op de pc en keek naar foto's van mijn kattenkinderen, veel en zo mooi.

Vertrouwen, nou nee...

De nieuwe ploeg van Rutte mocht met de koning op het bordes. Heel veel nieuwe ministeries, hoop lieden van allerlei pluimage. Het zou kunnen duiden op een omslag, maar nee, ik heb er absoluut geen vertrouwen in. Zolang Markie er nog triomfantelijk tussen staat, kan het niks worden. Er is geen echt nieuw elan en openheid, ben ik bang. Nieuwe wijn in oude zakken ofzo. Een sausje verhult het onderliggende niet.

Het werd een dag van kleine klusjes, van lekker badderen en de buum inschakerlen voor het kattenluikje. Er moet echt een nieuwe komen, hopelijk past jhet met het bestaande gat in de deur. Enfin buum is voor geen kleintje te vangen dus die past er dan wel een mouw aan. En dat lukte vlekkeloos! Hoera! Vandaag de hulp en verder geen grote plannen. Ben nog steeds een beetje van de leg, maar doe mijn best om de situatie van nu te accepteren.

Goede vooruitzichten

Gisteren werd de laatste dag van het EK afstanden gereden en als we deze resultaten als maatgevend aannemen voor de Olympische Spelen in februari, komt er veel moois aan. Het was verder een ontspannen dagje, voor zo ver mogelijk dan. Paar klusjes en een minder fijne verrassing; het deurtje van het kattenluikje lag in duigen vanmorgen in de bijkeuken. Oorzaak? Ten eerste is het al heel oud, ten tweede denk ik aan een inbreker... er is een grote roodzwarte kat die al enige tijd af en toe mijn huis in komt om even lekker te snavelen. Teigetje komt meestal meteen het huis verdedigen en er werd al een paar keer stevig gemat. Dat kan... en als die het niet was, kan het ook een menselijke inbreker geweest zijn, die gefrusteerd omdat de achterdeur niet op te breken viel, een schop tegen het luikje heeft gegeven. De brokstukken lagen binnen dus het geweld vond van buiten af plaats. Nou ja, er moet dus een nieuw luikje komen en zal morgen de timmerbuum consulteren. Is te koud nu om zo te laten. Losse deurtjes van zulke oude modellen zijn niet te krijgen, dus een gehele vernieuwing is de oplossing.

Zo blijft het leven altijd verrassingen brengen. Alle aanpassingen die ik in Ubuntu op de pc wilde doorvoeren zijn gelukt, ben trots op mijzelf.