De dagen verlopen prettig maar weinig opzienbarend. Voor mij prima, want met zeer weinig pijn en een stabiele energie, niet groeiend, maar niet erg slecht ook. Voor lezers waarschijnlijk saai en eentonig.
Gisteren was weer een gezapige dag, met prinsjesdag op de achtergrond. Een beetje vlees noch vis, zoals ik ook at.
Maar ik ben tevreden en in mijn element. Deze periode is zo veel beter dan de laatste anderhalf jaar, dat ik een blije ziel ben. Mag nog wel een poosje zo blijven van mij.
De lavendel op het kerkhof is grotendeels gesnoeid, zodanig dat in elk geval de naam van dode vriend D weer leesbaar is. Het snoeiafval ging in een grote zak mee en ik reed via duinen en dijk terug, omhuld door een wolk lavendelgeur. Ook werd er gebadderd dus nog meer geurigheid.
Vandaag de hulp en dus het hele huis ruikt dan weer fris. En nog was ook, die lekker ruikt. En allemaal puur natuur!
In de tuin loop ik dagelijks tegen spinnenwebben aan, het dode blad vraagt om vegen en de overgebleven klimop bloeit en zit vol nektarliefhebbers. Ik hou wel van die sfeer, vooral omdat het mild warm is en niet zo zweterig als het zomers vaak wordt. Door de vroege zonsondergang is de avond thuis knus.
De dag werd weer vol gekeuteld met kleine klusjes en pc-werk. Zo mag het nog wel even doorgaan, maar verder in de week wordt het kouder. Ook goed want het is toch tweede helft september. Er was een tijdrit EK, dus vermaak en rustpunt.
Vandaag wordt er weer gebadderd en wil ik even met snoeischaar naar het kerkhof om de lavendel op vriend D’s graf wat in te tomen en meteen geursnoeisel te vergaren om te drogen voor thuis . Dan wordt zijn naambordje ook weer zichtbaar.
Weer nuttig bezig.
Geen klusser gister, was niet fit. Ik wel en ging lekker naar de markt en hield een heerlijk dagje zonder verplichtingen.
Nog maar een aantal weken voor de wintertijd komt. We gaan stil aan de herfst echt in. Beetje weemoedig, omdat de zomer niet zo super was, maar onontkoombaar. Lockdown of niet, het binnenleven wordt weer belangrijker. Cosy en teruggetrokken in onze huisjes. Heeft zijn charmes. Ik hou zo van onze jaargetijden, al sputter ik nog even tegen deze herfst/winter. Maar ja, stamppot, erwtensoep, pompoenstoof…kom maar door, toch.
Emie vroeg om meer info over de muzikanten die ik gisteren liet zien. Ok.
De grijze man links heet John Diependaal en heeft jaren in allerlei bands gespeeld. Nu hij dat door gezondheidsproblemen niet meer kan, gaat hij vaak in een park zitten spelen. Als er mensen blijven luisteren, fleurt hij op. Hij speelt geregeld met Stefan, de man rechts. Ik vermoed dat hij Sintiroots heeft, maar ken hem verder niet persoonlijk. Hij speelt echt prachtig.
Ik heb altijd veel contacten in kunstenaars en muziekkringen hier ter plaatse gehad, zo ook de pas overleden M, die ooit met de ook overleden K En S een band vormde. Heb dit altijd heel leuk gevonden en ging veel naar optredens. Nu hoor ik nog wel eens wat op de Dag van de Muziek, waar veel plaatselijke musici gratis overal optreden. Of in het park dus.
Ps vernam vanmorgen dat gitaarmeester Stefan in 2016 op 57- jarige leeftijd is overleden.
Het werd nog zalig herfstweer. Dus wat met de scoot rondgezworven. In een park toegezongen door man met gitaar. Op de begraafplaats het graf van vriend M gevonden. Via de duinen een rondje Grafelijkheidsduinen en dijk en nog even de stad door. Hoe fijn!
Ik haal twee zomers in, qua buiten zijn en rijden. Bofkonterig gevoel.
Grijs weer was het en ik ging de stad in. Wierook( brand ik af en toe boven voor een prettige geur, alleen als ik er zelf beneden ben), een stoffer en blik( metalen blik, voor het zwaardere werk), en een nieuwe kruimelzuiger ( de oude begint een slechte accu te krijgen en verhuist naar boven). Twee grotere winkels door gelopen, dat was ook wel genoeg loperij voor de dag. Dus thuis alleen kleinere klussen gedaan, pc, iPad nalopen op updates ed, wat opruimen, enfin gekeutel dat ook nuttig is. Heerlijk om zo rustig wat te rommelen op een somber daggie. Niets wat persé moet, maar toch bezig zijn.
Vandaag lekker badderen, een lege agenda, dus ik zie wel wat op mijn pad komt.
Het gaat prettig hier, en dat is genieten na zoveel slechtere tijden.
Ik heb hem niet, dat pasje dat bewijst dat ik gevaccineerd ben tegen COVID19. Ik dreig gediscrimineerd te worden, omdat zo’n bewijs niet heb. Maar ik heb het niet omdat ik goede redenen heb. Vaak slechte reakties op allerlei stoffen, een immuunstoornis, die maakt dat het niet goed beschermt bij mij en al eens een ernstige bloedstollingsreaktie gehad op medicatie. Maar niet omdat ik principieel tegen ben ofzo. Ik blijf risico’s lopen, maar omdat ik met voeding en supplementen zelf mijn immuunsysteem aardig op de rit hou, en geen intensief sociaal leven leidt, gaat het nog steeds goed. Geen garantie, maar dat is een vaccinatie ook niet. Ach ik snap al tijden geen jota van het beleid en trek me er maar zo min mogelijk van aan. Risico is niet te vermijden, je kunt er wel verstandig mee om gaan. Met of zonder QR-code…..
Er loopt toch wel een streepje door mij heen.
Het was lekker zacht weer en na het bad en wat hh klusjes, ging ik eerst in de garage mijn opbergsysteem daar vervolmaken en toen wilde de tuin een herfstknipbeurt. Zoals ik regelmatig mijn pony bijpunt, hebben diverse planten een af en toe een opknaprondje nodig. Van alles heeft uitgebloeide stengels die wel teruggesnoeid mogen. Ook de resterende klimop en de vijg waren te vrijpostig geworden. Dus knipte ik hier en daar totdat het weer wat braver werd. Ook de uitbundige munt kon wel wat missen, dat nu te drogen hangt voor winterthee. Kortom, ik was lekker op mijn eigen tempo bezig.
Vandaag natuurlijk mijn lieve hulp en ga ik kijken of ik wat meer kan opruimen in de tuin. Het gaat goed zo.
Mijn iPad is een bruiklener en heeft 16 GB geheugen. Ik gebruik hem intensief, dus is dat krap. Elke keer als er een update geïnstalleerd moet worden, moet ik eerst apps opruimen om dit voor elkaar te krijgen. Dus besloot ik, om ruimte te besparen mijn geliefde browser Firefox er af te halen ten faveure van het al voor-geïnstalleerde Safari. Dat heb ik maar korte tijd volgehouden wegens het gebruiksonvriendelijke ervan. Tabbladen die steeds gesloten worden, steeds weer moeten inloggen op van alles.. dat werkt voor mij niet. Groen en geel sloeg ik er van uit. Dus denken hoe dit op te lossen. Safari kun je niet verwijderen, maar vele sites zijn ook via de browser te bekijken ipv met een app en dat spaart wel veel ruimte. Apps die niet vaak nodig zijn, kun je ‘opruimen’, dus zo te openen indien wel nodig en dan opeens heb ik toch Firefox en ruimte genoeg voor updates. Met in de browser het nieuws en het weer bv. Facebook gebruik ik al tijden niet via een app, want dat is een geheugenopslokker. Zo kom je toch waar je wilt zijn.
Dus wat nadenken en uitproberen levert mooie resultaten.
Geen klusser, nauwelijks regen, wel de markt. Bij de groentenkraam vond ik weer reine-claudes, de lekkerste pruim ooit en kiwibessen: het kleine en zoete zusje van de grote kiwi. Gebakken mosselen en nog meer lekkers, de moeite waard om even daar te gaan rondneuzen.
Verder de krant en de bank en de katten en een pot thee en een gelukkig vlasje, meer niet nodig.
