Sinds mei 2008 hou ik een blog bij over mijn reis door het leven. Ik probeer licht te leven te midden van de zwaarheid die ruimschoots aanwezig is. Ik ben alleenstaand, geniet van natuur, mijn 2 katten , lezen en schrijven. Groen denken en daar naar leven is belangrijk voor me. OTT staat voor onvoltooid tegenwoordige tijd en waarom Vlasleeuwenbekje? Het is mijn lievelingsbloem en komt veel voor in mijn regio.
Straks komt ze, tante Betje! Nee niet mijn oude oudtante Bets, die is niet uit de dood opgestaan, maar ik heb het over katoenen theefilters , ook heel ouderwets, maar handig, herbruikbaar, want wasbaar en dus ook nog eens milieubewust.
En heel handig bij gebruik van losse thee en zelfgeplukte kruiden, dus mijn naam staat er opgeschreven. Vroeger gebruikte ik ze ook, maar zag ze nergens meer. Nu vond ik ze bij https://www.theefabriek.nl/ prima adresje!
Vanmiddag ook naar de
Pluktuin van De Groene Stek, om mijn sneue kruidenhoek wat op te peppen en voor wat groenten.
Het mag dan wel grijs zijn, het is droog en windarm.
Na de coronalockdown, ziekte en scootpanne verlang ik best naar rijweer, maar elke dag is welkom, het is leven!
Vandaag komt er een invalhulp omdat mijn trouwe M vakantie heeft. In plaats van om 9 uur, komt ze om kwart over elf. Dat is voor mij wat lastig, want dat druist nogal in tegen mijn routines.
Maar ik mopper niet, hoor, want er is tenminste vervanging.
En even veranderen van routine kan ook verfrissend zijn.
We zullen het zien.
Gister kwam er weinig van tuinieren, want modderig en waaierig en nat.
Ook nu is er veel grijs in de lucht.
Het zomergevoel is er niet echt.
Ook braderieën zijn afgelast, het is niet erg allemaal, maar kennelijk zijn dit soort dingen ook vaste waardes geweest en voel je het toch als dat ontbreekt. Festivals, sportevenementen, feestelijkheden en kermissen, ze hoorden wel bij het seizoen, dat nu wat kaal aandoet. Ok, ik was nooit bepaald een liefhebster, maar begin het toch te merken dat alles anders is, en de combi met slecht weer is vreemd voor juli. Een rare zomer zo.
De vogels vliegen uit, en dat merk je.
Eerst vloog er een jonge spreeuw onder mijn afdak en kon de weg terug niet meer vinden. Voorzichtig en onder grote belangstelling van de katten het beestje stukje bij beetje de richting gewezen. Hij heeft wat geleerd, want dit was een linke move.
Een paar dagen later vloog een jonge merel met een flinke klap tegen het slaapkamerraam. Hij bleef in de regen versuft op de dakgoot zitten tot het koppie weer helder genoeg was om zijn weg te vervolgen, al dan niet met flinke koppijn.
Typisch overmoedige teeners die gevaar nog niet goed kennen en denken alles te kunnen.
Net mensenkinders.
Dat er veel vogels in mijn bomen en klimop gebroed hebben levert dus ook deze taferelen op.
Het is waaierig en kil, tuin toch maar in. Er valt nog zoveel puin te ruimen.,
Niet dat dat een straf is, maar er komt maar geen einde aan. Hopelijk blijft het een beetje droog, want de natuur mag het dan wel hard nodig hebben, de klussen blijven dan ook liggen.
Het is nogal bar en boos buiten. Stormachtig, af en toe stevige buien en het voelt koud, niks geen juli.
Ik heb medelijden met vakantiegangers, vooral de kampeerders, dit is armoe.
Ik heb natuurlijk de beschikking over een heel huis, droog en warmer, een kast vol vesten en truien en warme droge sokken. Inclusief twee levende kruikjes , die hun werk gretig doen.
Gisteren naar de markt, op een vrij droog moment. Lekker fruit en biokaas.
Mijn leventje gaat gewoon zijn gangetje, en ik voel me gelukkig goed, de energie zit beter dan de laatste maanden en daar ben ik dankbaar voor.
Door gisteren een heerlijke Kanoroute+ te rijden, deed ik goede zaken. Het is weer herfstig en dat blijft het wel een weekje. Die rit nemen ze me niet meer af. De geur en kleur blijft nog lang plakken in mijn hoofd.
Vandaag hoop ik even, tussen de buien door, de markt te bezoeken en verder stoei ik wel met de dikke weekendkrant en in de keuken, met afwas en lekker koken.
De rest vul ik in met relaxen. Klinkt niet slecht, al had ik liever aktief in de tuin gewerkt.
Gelukkig zit ik niet in een koude tent, maar comfi thuis.
Ja hoor, droog, wind te doen, temperatuur en bewolking idem, dus om half acht reed ik op de dijk. Vroeg me weer af hoe het met de vrouwenzeezwemclub was. Er staat voor het eerst dit jaar geen omkleedcabine op dijk bij het afgezette stukkie zee waar de vaak bejaarde tot hoogbejaarde vrouwen en een enkele heer in weer en wind de golven in gaan. Te weinig overgebleven leden?
In de duinen zag ik weer aardig wat konijnen, ook in stukjes waar ik ze al jaren miste. Echt herstel gaande, al is het nog lang geen waterschapsheuvel.
Het kanoroutepad in Julianadorp gevolgd en zo terug naar Den Helder, af en toe stoppend om wat wildpluk te plegen. Ik ruk niet zomaar planten uit de grond of zo, maar kies bewust wat bloemen, knoppen, blaadjes in bescheiden en bruikbare hoeveelheden. Respect voor de natuur. Onderweg genietend van de zwanenbloemen en orchissen.
Toen ik weer richting bewoonde wereld kwam, nam ik niet een gebruikelijke weg, maar reed kekker om via het NoordHollands kanaal zodat ik even langs De Groene Stek kon rijden, een zorgbedrijf dat groenten en kruiden kweekt. Zag dat er al veel uitgebreid is daar en dat het er erg mooi bij stond. Komende week eens naar de pluktuin daar van hen voor bio-zelfoogst.
Uiteindelijk kwam ik via de stad thuis, hoofd vol natuur, geuren en kleuren. Drie-en-half uur gereden, wauw wat een kado!
Genoten en en blij ei weer.
De gewone zaken als badderen enzo kwamen aan bod. Weer een super geïnspecteerd. Ook goed te doen en ook bio gekocht. Het plastic ed afval naar verzamelpunt gebracht en kleine klusjes gedaan. In de namiddag telefoon van A, voormalige buurman overleden vriend, of ik al weer bezoek ontving en of hij welkom was. Dus hij kwam.
Gezellig bijgepraat. Hij zag er goed uit.
Soep gegeten en vroeg naar bed.
Als het goed is ben ik nu aan het rijden, maar weer eens de Kanoroute......
De woensdag voor mij meestal een rustig daggie. Dinsdags hulp en de dag erna, mag het wat relaxt zijn.
Dus uitgeslapen, een klein afwasje gedaan, een was opgehangen, Boodschapje gedaan, ommetje gereden, dat was het wel. Prima.
Vandaag ook zoiets in de planning.
Tja, het is vakantietijd, dus ik leg mezelf weinig op.
Gisteren belde al bijtijds een dame dat er in de ochtend een monteur zou komen en ja hoor, er kwam weer een rijdende garage en in een poep en een zucht was een nieuwe binnenband gemonteerd en mijn scoot weer rijklaar.
Ondertussen kreeg ik een schoon bed en werd er gepoetst. Volgende week een invalster, want mijn hulp gaat drie weken met vakantie.
In de middag ging ik voor het eerst in vier maanden (!), naar een supermarkt. Ik koos er een die nooit idioot druk is en het was allemaal heel relaxt.
Nu heb ik het gevoel dat het leven voor mij een stuk genormaliseerd is, gelukkig! Voel me weer vrijer en prettiger.
Voor vandaag nog geen echte plannen, invullen naar behoefte en dat is te gek!
Als het warm, te warm is, heb ik weinig zin in koken, maar ook is mijn eetlust minder en heb ik trek in andere zaken. Ik eet dan veel smoothies, wat soep, fruit en salades en weinig substantieels. Niet erg hoor, maar anders en ook gezond.
Nu wil ik meer gewoon eten, groenten gekookt of gewokt, aardappels of peulvruchten of gv pasta, met vlees of een vervanger. Warme pap fietst er ook weer in en alles smaakt goed.
Gelukkig is de buik braaf en voel ik me weer fit genoeg om lekker te koken.
De frissere dagen zijn fijn. Ik mis de warmte niet. Liever wat extra’s aantrekken, dan niet weten wat je fatsoenlijkerwijze nog meer uit kunt trekken. En het slaapt prettiger ook nog.
Ik ben niet gebouwd op subtropisch of mediterraans.
Vandaag komt de hulp, wordt de slaapkamer, inclusief het beddengoed, verfrist en ik vermaak me ook wel met klusjes. Ik wacht op her mailtje met een reparatieafspraak voor de scoot. Hopelijk kan ik dan weer buiten vrIj en blij zijn. Ik heb die elektrieke stoel niet alleen voor pleziertochtjes maar ook voor boodschappen en andere buitenshuis bezigheden.
Zonder voel ik me beperkt, want mijn loopvermogen is knudde.
Deze dag maar weer opsnoepen, zoals hij gegeven wordt.
Ook het huis is weer op een normale temperatuur n a veel luchten. En ik voel me weer heel wat prettiger dan met de warmte.
Het is fris en toch zomers, als de zon schijnt. Dat maakt me weer aktiever. Gisteren weer wat tuinwerk gedaan. Ik snoei en verbreed de paden. Beetje voor beetje, maar ik vind het al zichtbaarder nu.
De enkele berenklauw die ik, ver van het pad af, liet staan, bloeit en het is een pracht.
De vijg verliest zijn oneetbare vruchten en ik heb al wat meer licht op het erf, na wat takken weggehaald te hebben.
In huis ruim ik hier en poets wat daar, de was is bij en ook de lectuur is aardig bijgelezen.
En nu de scoot nog rijdend en ik ben helemaal het vrouwtje!
Hoop vandaag een reparatieafspraak te ontvangen, dus snel weer mijn vrijheid terug te krijgen.
Dan kan ik ook weer eens een winkel in!
