Leerprocessen

 Gisteren meteen flink in aktie, voor mijn doen dan, hè? Flinke opruim gehouden in huis. Als je een hele tijd alleen het hoogst noodzakelijke hebt gedaan, blijft er veel slingeren. Ook de koeling voor een deel gekuist, was wel nodig. En wat voelde dat goed!  Vandaag badderen, afwas plus weer traytje koelkast en boodschapjes.  Heel prettig om voornemens te kunnen maken.

Het gedoe over Famke Louise en gelijkdenkenden verbaast me. Dat de jeugd opgelegde regels aan zijn laars lapt, is van alle tijden. Zij geven er een naam aan en krijgen meteen de kritiek die daar aan vast zit. Terecht, want doordenken zit velen niet in het bloed. Provo was wel doordacht, en kreeg ook op zijn lazer, soms letterlijk, al vinden we het achteraf nog zo gek niet, hun ideeën. De overheden begrijpen niet dat Nederlanders niet zo volgzaam zijn en de rebelse jeugd al helemaal niet. Om twaalf uur het licht aan in de kroeg geeft een hoog irritatie gevoel. Dat de besmettingen nu juist jongeren veel treft, dringt niet echt door, het alternatief, volledige lockdown, ook niet. 

Ik heb vaak ook twijfels aan de juistheid van het beleid, dat mensen die in de zorg werken niet standaard alle bescherming en beloning krijgen die ze verdienen, is volledig van de zotte, en zo is er meer, zoals de testcapaciteit. Maar toch doe ik voorzichtig, want wat wil je dan? Het virus als de pest laten rondwaren.?

Achteraf zullen we pas weten wat wel of niet wijs was en is. In de middeleeuwen wisten ze ook niet wat te doen bij epidemieën. In de voorlaatste eeuw stierven kraamvrouwen bij bossies en begin 1900 was de vliegende tering vaste gast. Nu weten we hoe dat verstandig te bestrijden, maar Corona , dat kan nog jaren duren voor we meer weten over voorkomen en bestrijden.  Geen reden om nu maar niks te doen. Ook paniekvoetbal of ontkenning helpen niet. Gezond verstand wel.  Maar ja, velen informeren zich niet goed en roeptoeteren van alles en luisteren naar mensen die er geen verstand van hebben. De mensheid is niet echt wijs, en heeft dat ook niet meegekregen. Zelfs in kringen waarin men wel veel onderwijs genoot, lopen dwaallichten rond die over uilen van Minerva kraaien of andere onzin aanhangen, het zal wel niet veranderen, ben ik bang. Lees, leer en sta open , die vrijheid hebben we allemaal. 

Nadenken

 De opmars van het Coronavirus, nee, ik doe wel mee, baart zorgen. Ook ik was wat makkelijker geworden, maar heb weer mondmasker in mijn tas gestopt en was vaker mijn handen. Uitgaanderig ben ik niet, dus daar veranderd weinig, en ik heb zat thuisvermaak, ik zal minder snel visite ontvangen of iemand bezoeken, maar ook dat is een al bestaande situatie.  Er verandert niet veel, behalve je houding. Ik geloof wel dat wat afstand houden belangrijk is en moet dat weer meer integreren. 

Bang? Nee, nog steeds niet. De dood of ziekte kun je nu eenmaal niet ontlopen. Wat komt, komt.

Wel besef ik dat mijn jaar tot dusver uitzonderlijk is geweest, veel gezondheidsproblemen en pijn en binnenblijven. Nu nog de naweeën van de bursitis, want het kan wel even duren voordat alles weer goed en pijnvrij funktioneert. Mijn conditie is natuurlijk naatje, door zoveel gedwongen rust, dus heel langzaam opbouwen is het parool.

Ach, ik red me wel, dat zal ook wel moeten. Daar wordt je sterk van. 

Overdenken hoe het je geest dwingt tot aanpassen. Schrijven en lezen en leren. Nog steeds interessant. 

 Ochtendmist, spinnen, verkleurend blad, het is weer duidelijk een nieuw seizoen, en het is mooi dit jaar. Ik hou er erg van, dat stille versterven en in rust gaan. In de vroege uren is het bladstil en mag je rustig aan een nieuwe dag wennen. Dinsdag, dus de hulp komt mijn bed verschonen en het huis kuisen, zodat de week schoon start. En dat met een verstervende bursitus, het is goed, het is mooi, het is fijn.               Gisteren via Faceboek contact gehad met een ver, ver familielid. Zijn tante trouwde ooit de neef van mijn vader......Hij is een muziek en literatuurliefhebber, leuk om mee te babbelen. Hij beloofde eens langs te komen. Dat lijkt me wel plezant. Stof zat om over te kletsen.

De dinsdag in, nu! 

Veranderingen

 Nu de heup in een nieuwe fase van herstel zit, de revalidatie, en de Tour klaar is en de nazomer echt in herfst over zal gaan,  komen er nieuwe ritmes in zicht. Die moet ik nog vinden, maar dat zal wel lukken. Iets aktiever, meer tijd voor kleine klusjes, leren achter de pc, daar ook mijn fotoalbums ondertitelen op internet, etc. Voorzichtig opbouwen en uitvoeren. Er is veel te realiseren. En ik heb er zin in!                Niet overdrijven maar een plezant ritme vinden en genieten van wat kan.

Vandaag eerst ter badde en dan even de stad in voor kleine boodschapjes. Verder kan de koelkast wel een kuisbeurt( in gedeeltes) gebruiken en heb ik nog veel leeswerk liggen. Rustig maar zeker tot een andere cadans overgaan, niet slecht toch? Het leven per dag nemen, zoals al lang, maar wel voorwaarts. 

Puntje

 Wat een tijdrit, gisteren! In een bloedstollend duel, kantelde het klassement , werd één twee en twee één. Nou ik zat op het puntje van mijn stoel, pardon van de bank. Wat een spanning! Zielig  voor Roglic, fantastisch voor Pogacar, een jonge gozer in zijn eerste Tour.                                                                       Vandaag nog naar Parijs en dan is het weer voorbij. Terug naar middagen zonder vaste rusttijd en dat kan. Gisteren was een vrijwel pijnvrije dag, heup? Welke heup?  Het blijft nog heel erg oppassen, want het is nog zeer kwetsbaar. Maar eindelijk geen pijn meer in vooral de bil, is bevrijdend.

Het nazomert nog een paar dagen, heel langzaam mijn aktieve leven opvoeren kan mooi. Nieuwe agendapunten dus. Meer vrijheid, meer mens dan luiaard. 

Weekeinde

 Zaterdag, markt, tijdrit in de Tour, dikke krant. Dat is een fijnedagrecept. 

Corona sluipt dichterbij, Heer Rutte denkt dat het in de kroeg na twaalven ontstaat....

De wereld is dolgedraaid en ik mis Matthijs.

De buren hebben een jong hondje, Storm, naast hun kat Bliksem. En een sportkar erbij.

De andere buren zitten weer op het water in hun boot.

De Vooravond is aardig, maar niet sprankelend.

De muggenlampen maken hun geld waar! 

Ik mis sommige mensen heel erg.

Het leven is nog steeds de moeite waard.

Rust roest niet

 Mijn rustperiode door de Tour is helend. Elke dag, met een uitzondering hier en daar, voel ik dat de heup heelt. Niet snel, een slakke gangetje, maar wel opwaarts. Yes, echt! Het kruipt langzaam de goede kant op.En dat is goed en fijn. Lopen gaat steeds beter, heftige bewegingen geven minder vaak pijn en  in rust, mits goed gepositioneerd, pijnvrij. Apenkooien nog verboden, avondvierdaagse ook, maar een beetje in huis scharrelen gaat me goed af. Deze rust roest niet, ik beweeg heus wel wat, maar is als van cortenstaal, een gewenst dun roestlaagje dat juist mooi is. Veel beelden van kunstenaar Rudi van der Wint, van oa het Nollenproject, zijn hiervan gemaakt, prachtig oranjebruin staal, dat de eeuwigheid kan doorstaan, al zal de kortzichtige beschouwer- in Den Helder zijn dat er velen- van roestbakken spreken. Ach zo vergaat het mij ook. Lui, gemakzuchtig oordelen velen zonder empatisch vermogen.  Nou ja, staalhard ben ik uiteindelijk! 

Vandaag weer een lege agenda, alleen de Tour en evt wat klusjes. Mooi, weer verder met het herstel.

Tour

 Wat een Tour de France dit jaar. Bergen en bergen, klimmen bij het leven. Gister was de hoogste beklimming aan de beurt en ja dan gaan de toprenners in gevecht. Mooi om te zien! Vandaag nog een serie cols en dan mogen morgen de sprinters nog even een massasprint proberen na een zowaar vlakke rit, waarop zaterdag nog een tijdrit volgt. Elke dag spannend. De top drie heeft nog vechtkans zat. Ik kijk met veel plezier. Dat geeft de heup heel wat rust, wat wel tot verbetering leidt. Niet een steile klim omhoog, maar meer een heuveltje na heuveltje. 

Lekker badderen, en afwassen  en dus Tour kijken worden mijn agendapunten vandaag en daar ben ik content mee. Zeer content zelfs.

Oplossingen

 Ja, nog altijd blijf ik oplossingen bedenken voor lastige probleempjes, en wat fijn als het werkt! 

Elk najaar bv, tot in de winter, heb ik last van muggeninvasies. Niet vijf of tien van die krengen, nee tientallen per dag. Ws dankzij in garagedak van de buren dat een zwembadje is en de jungletoestand van de tuin. Een beetje gek wordt ik van die beesten, die ondanks allerlei maatregelen  ‘s avonds om me heen zwermen. Heel erg bijterig zijn ze niet, maar het is wel erg irri en viezig. Nu heb ik een paar UV insektenlampen gekocht via Handyman en ja hoor het werkt. Ik zie talloze lijkjes in de lampen en in huis is het veel rustiger. Niet meer rond rennen met een elektrische vliegenmepper en met de kruimeldief elke ochtend de vensterbanken zuigen, maar af en toe wat extra slimme beestjes wegvangen en veel die lampen schoonmaken, dat maakt het leven weer overzichtelijker.   Tjonge, dat probleemoplossend denken is niet zo’n slechte eigenschap.

De hulp hielp ook al goed door extra grondig allerlei schuilplekken van die beesten te stofzuigen. Het was met een bergrit in de Tour een mooie dag, binnen niet te heet. Vandaag is het rustig zomers weer, zonder extremen en mijn agenda is leeg  op nog een bergetappe na. 

Heb er zin in.

Echt

 

Hypocriet

BETEKENIS & DEFINITIE

Hypocriet of schijnheilig geeft aan dat iemand zich anders voordoet dan hij of zij in werkelijkheid is. Hypocriet zijn is huichelachtig, vals of geveinsd gedrag vertonen.

Hypocriet is afgeleid van het Griekse woord hupokrites. Dit woord betekent letterlijk acteur. Iemand wendt geloof, gevoelens, moraal of deugden voor. In feite staat deze persoon hier dus niet volledig achter. De normen en waarden worden niet zelf in praktijk gebracht zoals bij het bekritiseren van anderen. Men beweert iets over iemand zonder hier werkelijk oprecht achter te staan. Op werkterrein wordt iemand ook wel hypocriet genoemd wanneer die persoon politieke strategie toepast om daar heimelijk zelf beter van te worden. Het begrip hypocriet wordt maatschappelijk, internationaal weinig gewaardeerd. Kenmerkend is dat er subtiele culturele verschillen zijn. Wat in de ene cultuur aanvaardbaar is, kan in een andere cultuur onaanvaardbaar zijn. Hypocrisie is menselijk omdat het soms gewoon een leugentje om bestwil kan zijn, dus niet bedoeld om een persoon opzettelijk te kwetsen.

Dat is precies waar ik een grote hekel aan heb. Mensen en ideologieën die De werkelijkheid vervormen op een onechte manier. Doe maar gewoon verbrandt die dubbele agenda’s en moraal, weg met de onechtheid, met versluiering. Wees maar echtben onopgesmukt. Dit wil niet zeggen dat je de brute waarheid moet gebruiken om iemand te beledigen of anderszins te  kwetsen, maar lieg niet en  maak  jezelf niet zogenaamd beter dan anderen.  

Iedereen laat winden, kan stinken, maakt fouten, echt, zelfs Beatrix of de dominee. Schaamte niet nodig, je bent een mens, geen engel of ideaalbeeld. 

Laten we eerlijk en oprecht met elkaar en onszelf omgaan, dat maakt de wereld veel prettiger.

Warme herfst

 Even komt de zomerwarmte en zelfs hitte, terug. Gelukkig staat de zon lager, de nachten zijn lang en koel genoeg, de ochtend en avond ook, dus het aantal wamte uren is  minder en er is veel afkoeling. Raar jaar toch, in alle opzichten. Raar voorjaar, Corona, gekke zomer en nu ook al een vreemde herfst. Extremen alom. Ook mijn gezondheid heeft er last van. Eerst een grondige darmopstand, nu al twee en een halve maand  een bursitis, die hardnekkig is en maar heel langzaam uitdooft. Ieders leven staat een beetje op zijn kop. School wel of niet, thuiswerken, aktiviteiten geannuleerd, vakanties idem. Geldnood voor velen en isolatie en eenzaamheid voor anderen. Leuk is het geenszins, en we zijn nog niet klaar.  Ik voorspel nog meer Corona en terug naar de lockdown, economische narigheid en uitwassen in allerlei opzichten omdat gekooide mensen tegen hun muren opvliegen, en er altijd lieden zijn die proberen te profiteren ten koste van anderen. Geen fijne maatschappij, geen prettig vooruitzicht en dat zal mensen nekken. 

Nee ik ben geen pessimist, maar realist, die onaangename scenarios graag recht in het gezicht kijkt.           De dag van vandaag kun je beter oppakken als je aanvaard wat er is en niet meer verwacht dan het leven kan geven, hetgeen niet inhoudt dat je het op geeft om te streven naar beter, hoop mag je hebben , maar stel je verwachtingen niet hoog. 

Vandaag rustdag in de Tour, die gisteren knalde van ambities en teleurstellingen en nog een week mag doorrijden door berg en dal om te vechten tot Parijs.  Ik maak er ook een relaxte dag van.