Het is begonnen

De Tour de France, het is voor drie weken lang mijn daghap. Op een paar rustdagen na, is het elke dag spanning voor de tv en een goede planning voor mijn avondeten, want zo veel mogelijk voorbereiding, zodat de keuken maar kort bezocht hoeft te worden in de middag. Ach er zijn belangrijker zaken op de wereld, ik weet het, maar ik heb er lol in. Ze reden een tijdrit, in de regen, dat is link, maar ook spannend, vooral omdat niet iedereen dezelfde omstandigheden troffen.

En ik denk aan vriend M, met wie ik veel kijkplezier deelde. Vorig jaar voor het laatst, want hij overleed voor de laatste dag. Tja de tijd gaat gewoon door.

Tjakka

Gisteren werd ik gebeld door de firma Welzorg, dat de reparatie van mijn eigen scoot langer zou gaan duren, omdat de bestelde onderdelen nog niet waren aangekomen. Netjes om dat mede te delen, geeft je het gevoel dat je als klant wel meetelt. Zolang ik een leenscoot ter beschikking heb, is het probleem te overzien.

In de morgen moest ik om een paar kleine boodschapjes, en liet er een klein dijkrondje aan vooraf gaan. HEt was heerlijk koel nu de wind weer in de westhoek zit, dat ligt mij beter dan het warmere en drukkende weer van eergister. Fijn om dit gewoon te kunnen doen. Het lijf wil niet erg, maar de geest is fris en blij. En zo zijn de dagen weer evengoed prettig in evenwicht, kleine maar ontspannende aktiviteiten afgewisseld met veel rust.Kennelijk heeft de afgelopen tijd een grotere wissel op me heeft getrokken dan ik zelf doorhad. Dus de komende dagen staan vooral in het teken van herstel.

Yes

Gistermorgen zat alles mee: warm, weinig wind, droog en zo vertrok ik via de dijk en Huisduinen via de duinen naar Julianadorp om daar de kanoroute te berijden. Deze leenscoot hield zich goed, het was fijn, heel fijn.

Weer volgetankt met zee, zon, geuren en alles wat eind juni biedt: Teunisbloemen, klaprozen, orchissen, zeewinde, toortsen, kaasjeskruiden, slangenkruid, ossentong, StJanskruid, honingklaver, walstro, zeilende buizerds, vogelgefluit en gekir, kortom ik was weer helemaal blij. Zo kan het leven zijn: ondanks weinig puf in t lijf, toch genieten tot in je tenen. De rest van de dag op de bank, terwijl buuten de lucht steeds meer betrok en het benauwder werd qua atmosfeer. Maar mijn hart zit wel even vol met moois.

Jaap

Na het overlijden van mijn lieverd Koekie in januari, bleef ik alleen met ook al oude poes Teigetje. Die vond het best dat zij nu heer en meester in huize Vlasje was, alle aandacht, veel rust. Maar al snel ging het in de buurt rond dat hier een vacature was en verdrongen diverse katers elkaar om hier in elk geval mee te eten. De meesten waren goed doorvoed en soms bekende buurtkatten,maar eentje was anders.

Groot, mager, bijna zwart grijs cypers en duidelijk zeer hongerig. Hij komt elke dag zijn maag vullen en ziet er inmiddels al gevulder uit. Af en toe lopen hij en Teig elkaar voor de voeten en wordt er gemept, maar meestal gedoogt zij hem. Hij loopt snel weg als hij mij ziet, maar van de week was de achterdeur ' s avonds nog open en keek ik tv, toen ik hem hoorde. Hij schrok toen hij zag dat ik hem in de smiezen had, maar toen ik niks deed, keek hij lang terug en ging zelfs, op veilige afstand weliswaar, op de grond liggen en bleef terugstaren. Tja en toen moest ik toiletteren en was hij weg, maar ik denk dat dit een sollicitatie was voor een binnenpositie voor de winter... We zullen zien hoe het zich ontwikkelt tussen Jaap (voorlopige naam), Teig en mij....

Dreigend

Making plans until life decides otherwise.... Het was behoorlijk dreigend met grijsheid en wolken, raadpleging van Weerapps bevestigden dat het niet echt droog zou blijven, dus...Kanoroute komt wel een andere dag, want zo'n eind rijden en dan nat worden is niet echt lekker. Dus opruimklusjes gedaan begeleid door PAul McCartney (80!!!)

die een stomende show van 3 uur gaf op Glastonbury...gevolgd door recent concert van the Stones in Milaan onlangs (Mick 78, Ronnie 75, KEith 79), terwijl ik eergisteren ook al Diana Ross(78) zag. OK ze hebben veel ondersteuning van muzikanten, zangers en techniek, maar na een zo slijtend leven met nog zichtbaar plezier een goed optreden neerzetten......doe het ze maar na! Rob de Nijs (80 en ziek)deed het ook voor een laatste keer. Hoewel velen al sneuvelden, er zijn nog ouwetjes die het nog doen! We stick to the music to keep on goiing.

Genieten van gewone dingen

Op zondag naar de rustige supermarkt om wat aanvullingen te halen. De zakken met plastic afval naar de verzamelplek brengen. Even een stukkie dijk berijden en de koele wind op je huid voelen. Kleine en voor de meeste mensen doodgewone zaken, voor mij veel meer dan dat, een gevoel van vrijheid en daar extreem van genieten, stukjes leven die weer onder handbereik zijn.

Vandaag de kanoroute? Omdat ik niet wist hoe de leenscoot zich zou houden, durfde ik het tot nu niet aan, maar een poging wagen gaat nu gebeuren. Echt!

Ja hoor

Inderdaad lekkere kersen en meer heerlijke smiksmak gehaald en het hoekje in huis opgeruimd en verder gewoon rustig aan.Tevreden, begin weer mijn rust en balans terug te vinden.Fijn om in een goede zone te zitten.

Nog een week voor de Tour de France komt aandenderen. En hopelijk mijn eigen scoot weer terug, die prettiger rijdt dan de lener, al mopper ik niet, hoor.

Markt en opruim

Nu ik weer mobiel ben, kan ik weer naar de markt, in deze tijd van verse peulvruchten en zomerfruit, heerlijk, en wat kaas en een visje zijn ook welkom.

Verder staat een hoekje in de achterkamer opruimen op de agenda. En weekend vieren en misschien een dijkie rijden ofzo. Me amuseren is geen probleem en ik voel me gelukkig weer vrij om te doen wat kan. Mijn hand is snel gevuld.

Vrede?

Vanmorgen zat er opeens een duif in de wc....schrok me rot, hij ook.Het was niet zo'n kleintje ook, meer een volwassen postduif. Niet geringd, maar niet erg schuw. Was waarschijnlijk zo vanuit de tuin naar binnen gewandeld.

Enfin vrij makkelijk gevangen en in de tuin in de beschutting uitgezet. Later was hij weg. Voorbode van meer vrede in het leven? Verder een inhaaldagje qua huishouden, beetje opruimen, wegwerken, sopjes en lekker kalm aan in een koelere atmosfeer, wat ik heel prettig vind. Geen plan om de deur uit te gaan, want het was best een pittige periode. Na de natuur en mijn innerlijke rust hervonden te hebben is het lijf nu even aan de beurt om te relaxen. Dus ik pak veel rust, herstelmodus. Een ander doet het niet, dus zorg ik goed voor mezelf.

Koest

Even een rustig daggie, lekker uitgebreid badderen, even een boodschapje + stukkie dijk en verder niks bijzonders. Het lijf moest even extra rust.

Warm maar houdbaar.. en zo blij dat ik niet meer onthand ben. Tegen de avond werd het benauwderig en besloot ik nogmaals te rijden, de zon moet toch even gewezen worden waar ie precies in zee moet zakken, maar hij wist het zelf ook te vinden. Zag een zeehond, tientallen makreelvissers die al wat vingen, hoewel de echte grote trek nog moet komen, en in de duinen van de Harmplassen waren eindelijk weer konijnen te zien. ja de eerste en laatste zonnestralen die vinden ze tof. Ook een jonge man die in yogazit op een bankje zat te mediteren,terwijl anderen niet zonder getthoblaster konden..... Aan zee was het heerlijk, net iets koeler al stond er bijna geen wind en was t iets heiig in de verte.Iets minder kleurig deze dagafsluiting dan soms te zien is, maar mooi genoeg om heerlijk op te kunnen slapen.

Zooooo mooi

Dat Den Helder mooi is, weet ik al lang. Maar na onvrijwillig huisarrest is alles nog veel mooier. Gistermorgen vertrok ik al snel naar de dijk. Zalig! Bijna tranen in de ogen door de herovering van vrijheid. Zag van alles: dat de vogelpest hard toeslaat gezien de vele dode zeevogels op de golven en aan de vloedlijn. Maar wel een witte kwikstaart en later in het duin een roodborsttapuit. De zon en wind op mijn huid,

de prachtige Harmplassen, geel en wit walstro, teunisbloemen, orchissen, koekoeksbloemen, zandblauwtjes, klaprozen, vlinders, vlierbloesem, de geelgestreepte rupsen op het Jacobskruiskruid, en sperwer, jagend, enfin ik verdronk er bijna in. Mariendal,orchissen weer duinen, huisduinen,en even langs bij vriendin die gelukkig goede, doktersuitslagen had en thuis. Uitgeteld maar zo voldaan..... Zo kan het ook!