Anticiperen

In het nu zo der zorgen leven, vereist soms vooruitkijken, meestal hou ik het weer en de verwachtingen goed in de smiezen, ter voorkoming van zonnesteken, natte pakken, de sloot in waaien of kunstrijden met de scoot op gladde ondergronden. Zondag haalde ik dus nog wat boodschappen in huis en kijk, ik hoef de deur niet uit.  Maandag werd de vriezer ontdooid en schoongemaakt.

En gister kon ik binnenshuis rommelen. De hulp nam 3 plastic tassen met oud papier mee voor de papierbak en ik haalde mijn hart op met afwas en andere schone klussen.

De opruim betrof wat knipselmappen die leeg mochten en ik ruimde smartphoon en IPad op. Ruimte is mijn nieuwe verslaving. Heerlijk!
Vandaag en morgen nog veel kans op glibberigheid, dus lekker verder met mijn missie!

Koudewerk

Omdat de temperaturen laag zijn, is een uitgekiende klus het schoonmaken van de vriezer. Dat deed ik dus ook. Er zat nogal wat rijp in en dat is niet besparend. Deze koelkast heeft als minpunt dat de deuren snel op een kier blijven staan, als je ze niet aandachtig sluit en dat geeft dus aanslag.

Het was een pittige klus, maar wel geklaard. Het lijkt of mijn energie meer rek heeft. Bovendien merk ik dat ik echt zin heb in de klussen die moeten gebeuren, om de vreugde achteraf en het stijgen van mijn zelfvertrouwen.  En omdat het huis prettiger wordt.

Vandaag wat kleine dingen uitgezocht, stapeltje ondergoed gekondood. Zelfs ik kan Marie-vouwen, met de Ipad als instructie via YouTube. Elke dag berg ik rondslingerende spullen op en bekijk met een kritisch oog laden en kasten, gooi meestal meteen al dingen weg die ik dan detecteer en  afkeur.

Het leven

Omdat het opruimen nog wel een poosje doorgaat, mijn tempo ligt niet zo hoog, zal ik voortaan alleen aan einde of begin blog even de stand van zaken doorgeven.
Het was een lekkere dag, boodschapjes ( zomaar op zondag, maar er is sneeuw beloofd deze week, dus maar het zekere voor het onzekere genomen), fris, maar vrijwel windstil dus de kou viel mee.
En verder doorgezwoegd in huis, radio geluisterd, gewassen en nog meer huisvrouwelijke plichtjes.
Ben gaan zitten voor een paar interessante docu’s op National Geografic en voel me senang. Lekker smoothie gemaakt en verorberd, maak mijn leven wel leuk, hoor!

Naarmate de opruim vordert voel ik me vrijer en lichter, dat motiveert enorm en maakt me aktiever en blijer.

Vandaag de lectuurmand onder handen genomen en streng zeker 3 zakken tijdschriften voor het oud papier. Hoppa, die ga ik niet meer herlezen. Ook ontdekt dat de gratis magazines uit de supermarkten, zoals de Boodschappen en de Allerhande gewoon op internet te lezen zijn, ook nog van jaren terug, dus ik hoef niks meer te bewaren, want in de praktijk lees ik er maar 1 keer in en dan nooit meer. Recepteninspiratie is zo op die sites te vinden, mocht ik er naar zoeken. Weer een hobbel genomen!

O, o, Marie!

Het is Netflix, komt in serieuze kranten, in weekbladen en in div TV programma’s aan de orde, er is een werkwoord aan het ontstaan( kondoën), kringloopwinkels kunnen toevloed niet aan, kortom een hype. Marie Kondo.
Haar eerste boek kwam al in 2015 uit en het tweede in 2016. Toen was het ook al trendy meteen, maar pas sinds Netflix is het superaktueel.

Ik Kondo ook, niet uit de hype, maar omdat ik al jaren een weggooiprobleem had. Pas sinds mijn recente retraite heb ik de knop gevonden en wat een blijdschap! Marie is slechts een methode, echte problemen loste het eerder niet op voor mij. Organiseren kon ik goed, maar weggooien....Altijd dat stemmetje dat gilde: bruikbaar, nog goed, zonde! Nu is er een andere stem gekomen: heb ik dit nodig in de rest van mijn leven? En nu.
Dat is een groot verschil. Dat joysparken werkte niet voor mij, want ik was met vrijwel alles blij, voorheen. Nu kan ik onderscheid maken tussen ballast en fijn om te hebben en kan ik pas echt radicaal ruimen. En dat sparkt joy, oh yeah.
Vandaar mijn gekondo, niet omdat ik Marie nu pas ontdekte, maar omdat ik een omslag in mijn denken kon maken.
Maar de aandacht voor ontspullen en minimaliseren in de media( al heb ik geen Netflix)stimuleert wel en biedt nieuwe handvaten dat dan weer wel!

Zo gaat ie goed

Vrijdag de pc bladen weg, zaterdag een stapel Genoegs, het ontspullen werkt! Gisteren ook visite van vroegere hulp en nu vriendin M, wat gezellig was.

Een stapeltje boeken, die hun tijd bij mij wel uitgediend hebben, verliet ook het huis en ik bleef als blije gup achter.
Koud, maar zonnig, even frisse lucht happen is geen straf.
The story continues.......

Ook nog

Natuurlijk is het opruimen nog steeds in volle gang maar ik heb daarnaast ook nog een leven.
Op het winterse moment ben ik veel binnen, maar toch, boodschapjes en sociale aktivuteiten gaan gewoon door.
En verder ben ik nog aan het fijnslijpen qua voeding/gezondheid. Het etenspatroon is momenteel erg sober, maar ik voel me er prima bij. Veel groenten, in allerlei vorm, wat zuivel, zeer laag in koolhydraten, wat eiwitten. Je kunt evengoed smullen. Gisteren at ik bv wat zoete aardappel met rauwe winterpostelein en een groentenomelet, kwark toe. Echt heerlijk en ruim voldoende.

Langzaam maar zeker verlies ik nog steeds gewicht, al mag er altijd  heel wat af, en ik gebruik steeds minder insuline. Voel me toppie, slaap ( thc) heerlijk en mijn energie heeft een percentuele groei. Het is echt lifestyleverandering, die in de tijd geregeld  een stapje verder gaat, het voelt zeer goed en werkt.
Het is een reset van je lijf, en ik kies voor de langzame, maar mooie weg, die mijn leven steeds prettiger maakt. Dat ik weinig griepjes en dergelijken vat, heeft volgens mij te maken met een immuunsysteem dat steeds beter gefinetuned is. Want ik geloof heilig in het eigen afweersysteem, dat grote baat heeft bij zo min mogelijk rotzooi uit omgeving en voeding, en zo goed mogelijke toevoer van natuurlijke bouwstoffen. Ik zie  echt dat het werkt.
En snaaien, snoepen en snacken,  ik mis het niet.
Qua tv word ik steeds selectiever, veel is geen echte blijmakende toevoeging aan mijn leven. Lezen wel.
Muziek is hier en daar een welkome gast, maar stilte weldadig, nog steeds.
Even nog winteren, daarna richting voorjaar met meer buiten zijn. In verwachting van veel natuur.

En echt weg

Gesmeerd gaat het! Gisteren stapels computerbladen, Genoegs en Onkruids gemaakt die weg mogen. Ze zijn al door mij en een vriendin gelezen, maar van vóór 2018, mag echt de deur uit.

Het volgende probleem: het heeft geen pootjes, dus moet op andere manier het huis verlaten. De oud papier ophaal is eens per maand, dus nu geen optie, bovendien vindt mijn zuinige hart dat zonde. Zelf wegbrengen naar Kringloop of Weggeefwinkel is op de scoot geen zinnige optie, je hebt er alleen ruimte tussen de voeten voor zulke zware spullen, het mandje voorop is te klein. Ophalen ook geen goed idee, de Kringloop weigert nogal eens wat.
En toen bedacht ik dat er op FB weggeefgroepen per regio bestaan. Zette daar berichtjes op en als het goed is worden de pcbladen vanmorgen en de Genoegs morgen opgehaald. Dat is prima, een ander er nog blij mee en ik ruimte. Voor Onkruid zoek ik nog een goed huis.
De Flow en Happinesz worden per kleine hoeveelheden weggegeven, zijn veel mensen gek op wegens de goede artikelen en prachtige foto’s.
De fundering ademt op, kilo’s minder te torsen.
Wat een goede retraite was het deze Kerst,ik heb eindelijk de knop gevonden om radicaal los te  kunnen laten.

Ik kan het!

Tja, af en toe even slikken en denken aan de steenbok op de rots en daar gaan stapels computerbladen! In de praktijk kun je alles op internet vinden als je even zoekt, dus het houden van die dingen sparkt geen joy voor mijn verdere leven. Het afvoeren is nog even een dingetje, maar ook daar bedenk ik oplossingen voor.

En zo ploeg ik voort.
De dagen zijn redelijk grijs en thuis rotzooien is dan heel ok.
De bioboer is een weekje op vakantie, dus eet ik voorraden op, wat geen straf is, want bevordert de kookcreativiteit.
Tv kijk ik steeds minder, weinig echt joysparking programma’s, ik lees liever de lektuurmand leeg.
Koekie wil wel levenslang tegen mij aangedrukt op de bank en Teigetje wordt steeds meer schootkat.
Zo zijn het rustige produktieve dagen en ben ik uiterst tevreden en voel me sereen.

Voorts

En verder, nu met het kastvak ( heel groot)  met tijdschriften. Ik heb weinig abonnementen meer, een pc blad, Onkruid en Genoeg) maar vroeger bv ook de Flow en Happinesz en ik krijg nogal eens bladen, zoals De Groene of ander goed spul. Ik heb de onhebbelijke gewoonte om bij ontvangst te bladeren en af en toe iets heel aansprekends te lezen, waarna het blad op de stapel van leeswerk beland. Dat levert veel reserveleeswerk op, maar ook stapels. De mooiste bladen, gaan en gingen op bewaarstapels om later nog eens ten tweede malen te lezen. Maar hier is het oog vaak groter dan de maag. Vandaar de bewaarde stapels, die nu aangepakt gaan worden.
Dankbare klus!
Verder heb ik deze week geen echte afspraken staan, dus kan ik me wijden aan huiselijkheid en in rust lekker leven. Na een retraiteperiode merk ik dat stilte mij meer bekomt dan tv en muziek, hoezeer dat ook kan plezieren, maar niet als behang, wel in  volle aandacht.
Ze brexitten maar aan, ik heb ze niet nodig.

Tádááá

Het administratievak is klaar, als in gereed, geen omkijken meer naar!
Van een propvol kastje, is het een ruim en zeer overzichtelijk geheel geworden. Geen slordige stapels mappen, maar een keurig bescheiden rijtje dunne bandjes. Er is zeker driekwart weg! En ik kreeg ook de bevestiging dat netelige kwestie opgelost is! Trots als een oude apin!

Vanaf morgen grote slag slaan met tijdschriften!
De steengeit staat fier op haar rots en schopt alles weg wat niet meer dient.Ruimte zonder onnodige ballast.
Tevens gebadderd,  afwasje weggewerkt, was afgehaald etc, en gezond gekookt.
Wat is dit jaar goed begonnen!
Vandaag de hulp en verder zie ik wel.
En steeds even het deurtje in de kast openschuiven om te genieten van dat ordelijke ruime administratie vak!

Mijn relatie met geld

Geld is niet echt wat, een afspraak die we graag of niet, delen. Vooral nu contant geld steeds zeldzamer wordt, blijkt dat het een abstract iets is. Een huis is concreet, dak, muren, vloer, maar kan alleen dankzij geld  bestaan , in waarde worden uitgedrukt en verhandeld of gehuurd, toch denk je niet meteen aan geld als je het over thuis hebt, maar aan warmte, bescherming, privacy.

Mijn relatie met geld is nuchter; ik wens er niet veel over na te denken en er geen problemen of zorgen door op te lopen. Het is kennelijk nodig in onze maatschappij, dus moet ik er verstandig mee omgaan om er zo min mogelijk ‘last’ van te hebben.
Ik heb altijd van een sociaal minimum of iets er boven geleefd en nooit schulden gemaakt (studieschuld ook meteen weer afbetaald, en twee kleine hypotheken daargelaten) en dat voelt fijn.
Ik kan me, na werk in administratieve banen , prima redden op dat gebied en heb altijd overzicht gehouden. De sociale dienst heeft lang mijn omgang met papier gedicteerd,maar dat mag ik loslaten, nu. Ik voel me vrij en dat is heerlijk. Deze week komt de afronding van mijn administratie en dat is een soort feestje.In maart heb ik 5 jaar AOW, hoera!
Ik ga me daarna aan een forse opruim van bewaarde tijdschriften wijden.En zo schud ik ballast van me af, het is bevrijdend.

Zo die gaat

Weer een prachtige schaatsdag, gisteren. En toch weer een paar mappen vrijwel leeg gemaakt.
Nu is er nog maar een derde door te ploegen, voordat ik kan herinrichten.Jòòh!
Het leven is goed voor mij, rust en regelmaat. De reinheid zit ook wel goed.
Het lijkt saai, maar ik beleef er veel plezier aan en het doet me goed.

Glans

Het langzaam maar gestaag vorderen van de papercleaning, geeft mijn dagen glans. De bergen slinken, de ruimte in het benauwde kastje ( deel van grote wandkast) groeit. En mijn geest voelt steeds lichter.Bij het wakker worden denk ik meteen: o ja, lekker ruimen en dat voelt fijn. Het werkje zelf is saai of soms emotioneel( net de gevechten over oa de herindicatie thuiszorg versnippert) , maar ik plan al met plezier hoe ik de versimpelde archieven en administratie mooi kan herinrichten en dat maakt blij.
Gisteren was de eerste dag van de EK schaatsen en dat was een toernooi met een zwarte rouwband vanwege de veel te vroege dood van Paulien van Deutekom en het vreselijke brandongeluk van Sjinkie Knegt. Ireen Wust duidelijk aangeslagen en Nuis die blokjes aantikte, Antoinette de Jong als rijzende ster. Gemengde gevoelens toch. Evengoed werkte ik wat papier weg.
Zo zal het vandaag ook gaan. De pompoensoep is verrukkelijk, het weer lokt niet naar buiten, ik pak mijn plezier en ben nuttig bezig ook nog.